Nienałtowski Józef i Nienałtowska Leokadia z d. Pilaszewska

dziecko 1:   Nienałtowski Leon Józef Urodzony(a): 1874 Zmarł(a):   małżonek: Nienałtowska Sabina Ewarysta z d. Drzewiecka, Nienałtowska Leonija z d. Münk dziecko: Nienałtowski Włodzimierz Zachował sie akt ślubu z drugą żoną , z którego dowiadujemy sie wiele o jego rodzicach, zmarłej pierwszej żonie i drugiej żonie. W załączeniu skan kopi aktu ślubu z 02.06.1923 roku od księdza. II ślub 03.06.1923 w Karniewie. Bezdzietni. Bolesław wraz ze swoim bratem Leonem są głownymi bohaterami rodzinnej historii zwiazanej z majątkiem ziemskim w Obolu. Z tych czasów zachowało się zaledwie kilka zdjęć i okruchy legendy rodzinnej. Należy nadmienić, że uczestnicy tego wyjazdu bardzo niechętnie dzielili się z rodziną opowieściami i wrażeniami na ten temat. Wiemy tylko że Leon po śmerci swojej pierwszej żon Leonji, ożenił sie z Sabiną i wkrótce po tym, objął stanowisko administratora majątku Obol koło Witebska. Nastepnie sprowadził do siebie brata Bolesława z rodziną i drugą żoną Janiną (siostra swojej pierwszej żony) oraz dziećmi z pierwszego małżeństwa: Bolesławem, Ireną i Olimpią. Rodzice w trosce o edukację dzieci zatrudniali guwernantkę. Starsze dzieci uczęszczały  również do gimnazjum w Witebsku. Rezultaty tych zabiegów były nadzwyczaj dobre. Moja babcia Irena płynnie mówiła po polsku, rosyjsku i niemiecku (macocha Janina była niemieckojęzyczna) jak również słabo po francusku. Wiemy, że czasami kwitło tam życie towarzyskie, czasami odbywały się rodzinne kolacje, w trakcie których do stolu zasiadalo ponad 35 osób. I to w zasadzie wszysko, co wiemy o ich pobycie w Obolu. Potem nadeszły bUrodzony(a)zliwe czasy rewolucji październikowej  i pradziadowie wraz z rodzinami zmuszeni byli do powrotu do Polski. Odbyło się to z przymusowowym przystankiem, na dwutygodniową kwarantannę, na granicy w  Baranowiczach (wrzesień 1918). Z  tego okresu pochodza dwa grupowe zdjęcia. Wydaje sie że najcennejszą rzecza jaka udało sie im Urodzony(a)atować z Obola to ich własne życia. Potem chyba z resztek pieniędzy zakupiono niewielki majątek w Leszczynku pow. Kutno. Szok zwiazany z obolskimi przeżyciami i utratą majątku, nigdy nie pozwolił Bolesławowi rozpocząć nowego życia w wolnej Polsce. Pogrążył się w melancholii i do końca życia zajmował się układaniem pasjansów. Nie zdołał założyć nowego domu, mieszkał u swojej córki Ireny  w Warce, gdzie zmarł i został pochowany. PS W internecie znalazłem wspomnienia Prof. Adama Hrebnickiego, który bywał w Obolu w czasach kiedy ten majątek należał do jego dziadka. Chociaż ten opis odnosi sie do czasów około 30 lat wcześniejszych,  to może dać nam pojęcie o życiu i polskim kresowym klimacie tego miejsca. http://www.mm.pl/~wwmkiewicz/ws/hrebnicki/hreb_1.html

dziecko 2:   Nienałtowski Nieznany 3 małżonek: dziecko:

dziecko 3:   Nienałtowski Nieznany 2 małżonek: dziecko:

dziecko 4:   Nienałtowski Władysław małżonek: Nienałtowska Nieznana dziecko: Nienałtowski Felicjan

dziecko 5:   Sztam Kazimiera z d. Nienałtowska małżonek: Sztam dziecko: Sztam chłopiec nr 3, Sztam Mieczysław, Sztam Henryk Zginęła w czsie powstania warszawskiego.

dziecko 6:   Nienałtowski Bolesław Zmarł(a): 15-Apr-1933 małżonek: Nienałtowska Janina z d. Münk, Nienałtowska Olimpia z d. Pawłowska dziecko: Nienałtowski Bolesłwaw junior, Nienałtowska Irena Kazimiera, Nienałtowska Olimpia, Nienałtowski Janusz Roman, Nienałtowski Tadeusz Leon Administrator w powiecie grójeckim. Bolesław wraz ze swoim bratem Leonem są głownymi bohaterami rodzinnej historii zwiazanej z majątkiem ziemskim w Obolu. Z tych czasów zachowało się zaledwie kilka zdjęć i okruchy legendy rodzinnej. Należy nadmienić, że uczestnicy tego wyjazdu bardzo niechętnie dzielili się z rodziną opowieściami i wrażeniami na ten temat. Wiemy tylko że Leon po śmerci swojej pierwszej żon Leonji, ożenił sie z Sabiną i wkrótce po tym, objął stanowisko administratora majątku Obol koło Witebska. Nastepnie sprowadził do siebie brata Bolesława z rodziną i drugą żoną Janiną (siostra swojej pierwszej żony) oraz dziećmi z pierwszego małżeństwa: Bolesławem, Ireną i Olimpią. Rodzice w trosce o edukację dzieci zatrudniali guwernantkę. Starsze dzieci uczęszczały  również do gimnazjum w Witebsku. Rezultaty tych zabiegów były nadzwyczaj dobre. Moja babcia Irena płynnie mówiła po polsku, rosyjsku i niemiecku (macocha Janina była niemieckojęzyczna) jak również słabo po francusku. Wiemy, że czasami kwitło tam życie towarzyskie, czasami odbywały się rodzinne kolacje, w trakcie których do stolu zasiadalo ponad 35 osób. I to w zasadzie wszysko, co wiemy o ich pobycie w Obolu. Potem nadeszły bUrodzony(a)zliwe czasy rewolucji październikowej  i pradziadowie wraz z rodzinami zmuszeni byli do powrotu do Polski. Odbyło się to z przymusowowym przystankiem, na dwutygodniową kwarantannę, na granicy w  Baranowiczach (wrzesień 1918). Z  tego okresu pochodza dwa grupowe zdjęcia. Wydaje sie że najcennejszą rzecza jaka udało sie im Urodzony(a)atować z Obola to ich własne życia. Potem chyba z resztek pieniędzy zakupiono niewielki majątek w Leszczynku pow. Kutno. Szok zwiazany z obolskimi przeżyciami i utratą majątku, nigdy nie pozwolił Bolesławowi rozpocząć nowego życia w wolnej Polsce. Pogrążył się w melancholii i do końca życia zajmował się układaniem pasjansów. Nie zdołał założyć nowego domu, mieszkał u swojej córki Ireny  w Warce, gdzie zmarł i został pochowany. PS W internecie znalazłem wspomnienia Prof. Adama Hrebnickiego, który bywał w Obolu w czasach kiedy ten majątek należał do jego dziadka. Chociaż ten opis odnosi sie do czasów około 30 lat wcześniejszych,  to może dać nam pojęcie o życiu i polskim kresowym klimacie tego miejsca. http://www.mm.pl/~wwmkiewicz/ws/hrebnicki/hreb_1.html